DANA MARDUK

کارآفرینی در گذشته عمدتاً بر پاسخ به نیازهای فعلی بازار با استفاده از منابع موجود متمرکز بود؛ رویکردی که در محیط‌های باثبات جواب می‌داد. اما در جهان بانی، که پر از شکنندگی، اضطراب،غیرخطی‌بودن و غیرقابل‌درک بودن است، این منطق دیگر کارایی ندارد. کارآفرینی نوین در آینده‌آفرینی یعنی حرکت از «واکنش به تغییر» به «خلق تغییر»

این بنیان، توانایی دیدن آینده نه ‌به‌عنوان یک خط ادامه‌دار از گذشته بلکه به‌عنوان یک
میدان از «آینده‌های ممکن» است. آینده‌نگری در سیستم آینده‌آفرینی، مجموعه‌ای از
ابزارها و ذهنیت‌هاست و هدف، آماده‌سازی سازمان برای تصمیم‌گیری امروز بر مبنای فرصت‌های فرداست

درگذشته سازمان‌ها به‌ صورت تدریجی و خطی رشد می‌کردند؛ اما فناوری‌های نمایی و شبکه‌های دیجیتال باعث شده رشدهای ۱۰ برابری در زمان کوتاه ممکن شود. آینده‌آفرینی بر ساخت سازمان‌هایی تأکید دارد که با استفاده از منابع غیرمتمرکز، الگوریتم‌ها، هوش مصنوعی، پلتفرم‌های باز و جامعه‌های فعال، می‌توانند بدون افزایش سنگین منابع عملکرد خود را چند برابر کنند

تفاوت آینده‌آفرین با کارآفرین سنتی در این است که فناوری را فقط ابزار نمی‌بیند، بلکه
زبان طراحی آینده» می‌داند. آینده‌آفرینی از همگرایی فناوری‌ها یی مانند

AI،IoT، Blockchain، AR/VR، BioTech

برای ساخت مدل‌های کسب‌وکار نوین بهره می‌برد؛ مدل‌هایی که بدون این همگرایی ممکن نبودند

دردنیای امروز که نسل‌های جدید با بازی و تعامل بزرگ شده‌اند، آموزش رسمی، خشک و یک‌طرفه دیگر کارایی ندارد
درآینده‌آفرینی آموزش سرگرم کننده به معنای تبدیل یادگیری به تجربه‌ای لذت‌بخش، تعاملی و ماندگار است. با استفاده از بازی‌سازی ، داستان‌سرایی،واقعیت افزوده وسناریوهای تعاملی،هم کارکنان و هم مشتریان به یادگیرندگانی فعال و مشتاق تبدیل می‌شوند

هیچ آینده‌ای قابل خلق نیست اگر انسان‌ها و سازمان‌ها فرسوده و بیمار باشند

Healthgevity

یعنی درنظرگرفتن سلامت جسمی، روانی، اجتماعی و سازمانی به‌عنوان "سرمایه استراتژیک". این بنیان به مدیران
یادآوری می‌کند که بهره‌وری واقعی از سلامت و رفاه کارکنان، مشتریان و اکوسیستم پیرامونی ناشی می‌شود

آخرین بنیان آینده آفرینی، قدرت انجمن ها است. در مدل سنتی، مشتری گیرنده محصول بود؛ در مدل آینده‌آفرینی، او «هم‌آفرین» ارزش است. سازمان آینده‌آفرین به‌جای رابطه یک‌طرفه، پلتفرم‌های مشارکتی
وابزارهای دیجیتال را برای ساخت جوامع درونی و بیرونی به کار می‌گیرد. این جوامع نه‌تنها نوآوری باز را تغذیه می‌کنند بلکه اعتماد، وفاداری و سرمایه اجتماعی را به مزیت رقابتی تبدیل می‌کنند